کشت هیدروپونیک (بخش اول)
انسان ها از دیرباز برای رفع نیازهای غذایی خود، به کشت محصولات مختلف و به عبارت دیگر کشاورزی روی آورده اند.
کشاورزی یکی از عوامل مهم در رفع نیاز به محصولات مختلف در هر کشوری است و در حدود 90% مواد غذایی از تولیدات و فراورده های کشاورزی حاصل میشوند.
با توجه به افزایش جمعیت جهان و نقش محصولات کشاورزی در تأمین نیازهای غذایی، بشر همواره به دنبال راهی برای افزایش تولید و بهبود محصولات کشاورزی است.
استفاده بیش از حد از منابع خاک و کشت تک محصولی و رعایت نکردن اصول کشاورزی در اکثر نقاط، موجب فرسایش و فقیر شدن خاک می‌شود، در نتیجه باعث بوجود آمدن بیماری های مختلف در گیاهان و ظاهر شدن آفات مختلف می‌گردد و همین امر موجب آسیب های جبران ناپذیر به یک کشور و وابستگی کشاورزی به کشورهای دیگر می‌شود.
در نتیجه باید به دنبال روش های نوین بود و با جهان امروزی پیش رفت و یکی از این راه ها کشت گیاهان مختلف در بستری به غیر از خاک است.
تا مدت ها انسان کشت بدون خاک را غیر ممکن می‌دانست و خاک را بعنوان بستر اصلی و همیشگی برای پرورش گیاهان تصور می‌کرد.
با تحقیقاتی که در این زمینه انجام گرفت مشخص شد که کشت بدون خاک یا کشت هیدروپونیک نیز امکان پذیر است.
کشت بدون خاک با استقبال فراوانی، مخصوصاً در کشورهای که از منابع خاک غنی و یا بطور کلی از بستر خاک برای پرورش گیاهان محروم هستند مواجه شد.
تفاوت کاشت هیدروپونیک و کشت خاکی در چیست؟
کشت هیدروپونیک چیست؟
هیدروپونیک در واقع کشت بدون خاک است.
در این روش، گیاهان را در محلول های غذایی، با یا بدون نیاز به بستر کشت پرورش داده میشوند.
هیدروپونیک یک واژه یونانی است، که Hydro به معنی آب و ponic به معنای کار است.
