بذر گل گاو زبان

گل گاو زبان گیاهی یک یا چند ساله است که با نام علمی Echium amoenum شناخته می‌شود. تقریباً تمامی ایرانیان با این گیاه دارویی آشنایی دارند. گل گاو زبان گیاهی پوشیده از کرک و تیغ‌های بسیار ریز است و گل‌هایی به رنگ آبی، صورتی، قرمز یا بنفش دارد که بعد از خشک شدن به رنگ بنفش بسیار تیره یا آبی تغییر رنگ می‌دهند.
تمامی قسمت‌های گل گاو زبان (ساقه ،برگ، گل و… ) به جز ریشه‌ها کاربرد دارویی دارند و اکثر افراد آن را به صورت دم کرده استفاده می‌کنند.
کاشت این گیاه سریع الرشد بسیار ساده است و می‌توان آن را با کمترین تجربه در کشاورزی و باغبانی در گلدان و باغچه به راحتی پرورش داد.

فواید گل گاو زبان

•  برگ‌های آن تصفیه کننده خون است.

• به دلیل دارا بودن «آلکوالویید» می تواند ضد حساسیت، ضد روماتیسم و ضد التهاب باشد.

• گل گاو زبان دارای طبیعت گرم و تر، نشاط ‌آور و آرامش‌بخش است.

• روغن گل گاو زبان سبب افزایش انتقال امواج عصبی و کاهش خطر ابتلا به آلزایمر می‌شود.

• تقویت کننده اعصاب، روان، حواس پنجگانه و نشاط آور است.

• گل گاو زبان دارای منیزیم بوده و از سرطان پیشگیری می‌کند.

• دمنوش گل گاو زبان به همراه لیمو عمانی، عسل برای درمان سرماخوردگی، تنگی نفس و گلو درد، مفید است و سرفه‌های مزمن، وقفه های تنفسی و آسم‌های خفیف را درمان می‌کند.

• آنتی اکسیدان های موجود در گل گاوزبان سبب بهبود گردش خون می‌شود و فشار خون بالا را درمان می‌کند.

• حاوی مقدار بسیار زیادی پتاسیم و کلسیم و ویتامین C است.

برای آشنایی بیشتر با فواید گل گاو زبان و دیگر گیاهان دارویی، می‌توانید به کتاب بهترین دمنوش های گیاهی مراجعه کنید.

نحوه کاشت بذر گل گاو زبان

• بذر گل گاو زبان را می‌توان بعد از رفع سرمای زمستان و اوایل بهار مستقیم در زمین اصلی یا گلدان مورد نظر کاشت. بذرها را بهتر است قبل از کاشت در آب خیس کنید.
  

• بر روی سطح خاک گلدان سوراخ هایی به عمق 0/5 تا ۱ سانتی‌متر ایجاد کنید و بذرها را داخل آن قرار داده و با خاک پُر کنید. به آرامی گلدان را آبیاری کنید به گونه‌ای که بذرها از جای

• خود حرکت نکنند، تا قبل از جوانه زنی اجازه ندهید سطح خاک خشک شود. برای کاشت در گلدان می‌توان از بسترهای کشت سبک و آماده همانند کمپوست یا ترکیب خاک برگ با خاک باغچه استفاده کرد.
  

• برای کاشت در باغچه یا باغ فاصله بین بوته‌های کاشته شده را در کشت ردیفی حداکثر ۳۰ سانتی متر و فاصله بین ردیف‌های کشت را ۵۰ تا ۱۰۰ سانتی‌متر درنظر بگیرید.